کد مطلب:27146 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:19

گنجینه پرسمان » اديان و مکاتب

آيا استفاده از بمبهاي شيميايي در اسلام حرام است ( حتي به گونه مقابله به مثل) و اگر نيست پس چرا در جنگ 8 ساله ما از آن استفاده نكرديم؟

استفاده از سلاحهاي شيميايي و هر نوع عملي كه منجر به كشته شدن غير نظامياني كه به جنگ و مقابله با اسلام بر نخاسته اند و كساني كه اعلام بي طرفي كرده اند مانند زنان و بچهها و نيز از بين رفتن مراتع و طبيعت در خلال اين جنگها از نظر اسلام جايز نيست چون اصل در اسلام هدايت انسانهاست از اين رو اسلام براي ساختن انسانها آمده و هدف در حقيقت فتح مرزهاي انساني و الهي است نه فتح سرزمينها.

و اسلام در جهاد و مبارزاتي كه دارد دو مسأله را مورد توجه قرار مي دهد. نخست هدايت انسانها كه آن را از هر چيز مهمتر مي داند و از اينرو پيامبر (به هنگامي كه علي (را براي جنگ مي فرستاد فرمود: با احدي جنگ نكنيد مگر اينكه اول او را به اسلام دعوت كنيد، زيرا اگر يك نفر به دست شما هدايت شود براي تو بهتر است از آنچه خورشيد بر آن مي تابد(1) و ديگر رفع موانع از سر راه تبليغات اسلامي؛ زيرا آيين اسلام به همة انسانها برسد و اگر كساني مانع آن شوند بايد با قدرت از سر راه برداشته شوند روشن است كه چنين آئيني هرگز اجازه نمي دهد كه از چنين وسايلي در جنگ استفاده گردد و از نظر اسلام ابزار جنگي كه به غير نظاميان صدمه وارد كند بدون قيد و شرط مجاز نيست. در اين زمينه فقهاي اسلام از قبيل شيخ طوسي در كتاب نهايه شهيد اول در دروس محقق در مختصر النافع علامه در تبصره و ابن ادريس در سوائد و ... ريختن سم در داخل بلاد مشركين را ممنوع مي دانند. (2) و استدلال آنها به سخني است كه امير مؤمنان (از پيامبر اكرم ( نقل فرموده كه: نهي رسول الله ان يلقي السم في بلاد المشركين(3) پيامبر از ريختن سم در شهر ها و روستاهاي مشركان نهي فرمود (4)

آيت الله مصابح يزدي نيز در اين زمينه مي فرمايند: مسلمان ها هرگز نبايد متعرض كساني شوند كه در جنگ بي طرفي خود را اعلام كرده اند يا توانايي جنگيدن ندارند، پيرمردان، پيرزنان و كودكان را بايد از عوارض جنگ مصون دارند و مورد حمله و هجوم خويش قرار ندهند و بسياري از نكات، زيزه كاريها و ارزش هاي ديگر را نيز بايد حتي در برابر سر سخت ترين دشمنان خدا و دشمنان اسلام رعايت كننده هرگز نبايد آب آشاميدني دشمن را مسموم كنند. اين كارساده اي است كه مثلا، نهر آبي كه وارد قلعة دشمن مي شود، مسموم كنند و دشمن را به آساني از پاي در آورند، ولي اسلام هرگز چنين كاري را اجازه نمي دهد. اسلام اجازه نمي دهد كه دشمن را كه غافل است بدون اعلان جنگ قبلي، مورد حمله و هجوم قرار دهند. اجازه نمي دهد مزارع، باغ ها و خانه هاي دشمن را آتش بزنند (5) كه بي دفاع هستند و اعلام بي طرفي كرده اند جايز نيست اما با بررسي روايات و شواهد و فتواي فقهاي اسلام مي بينيم كه اگر دشمن اقدام به چنين كاري كرد و راهي جز مقابله به مثل نباشد در اين صورت فقها اين كار را جايز مي دانند كه سخنان ذيل شواهدي بر اين گفتار مي باشد.

بر اساس آيه: و اعدوا لهم ما استطعتم من قوّة و من رباط الخيل ترهبون به عدو الله و عدوكم...

سپاهيان اسلام بايد داراي چنين ابزاري باشند، زيرا گاهي اتفاق مي افتد كه دشمن تصميم مي گيرد براي از بين بردن مسلمين و در نتيجه از بين بردن اساس اسلام از چنين وسيله اي استفاده كند و در چنين موردي اسلام ما را مجاز ميشمارد كه از آن استفاده نمائيم تا كفر بر اسلام و مستكبران بر مستضعفان مسلط نشوند، اما بدون ترديد به كار بردن آن با قيود و شرايط خاصي است و اجازة ويژة رهبر و پيشواي مسلمين را لازم دارد. در اينجاست كه همان فقهاي اسلام فتوا مي دهند كه اگر فتح و پيروزي بر دشمني كه مي خواهد اساس اسلام را بركند متوقف بر ريختن سم بود مجاز مي باشد. (6)

آيت الله مصباح نيز در اين مورد مي فرمايند: مسلمان بايد مردانه در ميدان جنگ، با هر سلاحي كه مرسوم و رايج است، با دشمن بجنگد و دست نزند به هر كار نادرستي براي دستيابي به پيروزي را اجازه نمي دهد، مگر آنكه دشمن اقدام به كارهاي ناجوانمردانه كند و اگر مسلمان ها دست روي دست بگذارند و مقابله به مثل نكنند، در جنگ با دشمن، شكست مي خورند كه در اين صورت، جواب دشمن،به همان طريقي كه خودش انتخاب كرده داده ميشود و مسلمانان را از مقابله به مثل چاره اي نيست (7)

ولي اگر راه ديگري غير از استفاده از بمبهاي شيميايي وجود داشته باشد به صرف اينكه دشمن به اين جنايات دست زده اجازه انجام اين كار را نداريم و در جنگ تحميلي هم آنچه كه عملاً مشاهده شد اين بود كه راه غلبه بر دشمن براي ما منحصر در استفاده از سلاحهاي شيميايي نبود و چنين اقدامي از سوي ايران صورت نگرفت و همان طور كه مشاهده كرديد با مجاهدات رزمندگان و تأييدات الهي ناچار به استفاده از سلاحهاي شيميايي نشديم و پيروزي نصيب ملت ما شد.

رئيس مجمع تشخيص مصلحت در سخنراني خود در مورد اينكه در جنگ سلاحهاي شيميايي استفاده نكرده ايم فرمودند: جمهوري اسلامي ايران، امروز يكي از قدرتهاي مهم صنعت نظامي در جهان است اما هيچگاه به دنبال سلاحهاي غير متعارف نبوده و نخواهد بود. وي اظهار داشت: هيچگاه در فكر ما نبوده و نخواهد بود كه با طرف مقابلمان با سلاحهاي هسته اي، شيميايي و يا ميكروبي برخورد كنيم و اين مسأله را در جنگ با عراق نيز ثابت كرديم(8)



___________

1ـ فروع كافي، ج 5، ص 36

2ـ جواهر الكلام، 21، ص 67

3ـ وسائل الشيعه، ج 11، ص 46، فروع كافي، ج 5، ص28

4ـ درسهايي از نظام دفاعياسلام ، عقيدتي سياسي ازتس جمهوري اسلامي ايران ، ص 139

5ـ آيت الله مصباح يزدي، اخلاق در قرآن ، ص 423 و 424

6ـ درسهايي از نظام دفاعي اسلام ، ص140

7ـآيت اللهمصباح يزدي، اخلاق در قرآن ، ص 424

8ـروزنامه قدس ، دوشنبه 17 دي 1380 ، سخنراني رئيس تشخيص مصلحت نظام